Predsednik Aleksandar Vučić je od aprila do jula napao kritičke medije i novinare 16 puta, rame uz rame sa Vladimirom Đukanovićem i drugim funkcionerima SNS-a, pokazuje istraživanje Fondacije Slavko Ćuruvija.
Od aprila do jula ove godine Slavko Ćuruvija fondacija je u medijima i na društvenim mrežama uočila da su političari 68 puta napali kritičke medije ili novinare. Kako je u pojedinim slučajevima pominjano više redakcija ili njihovih zaposlenih, zabeležena su ukupno 84 negativna pominjanja kritičkih novinara.
Napadi su u 83,8 odsto slučajeva dolazili od članova vladajuće Srpske napredne stranke (SNS), iz koje su se, po brojnosti, istakli napadi Aleksandra Vučića, Vladimira Đukanovića i Ane Brnabić.
Medije su napadali i Nikola Nikodijević (Socijalistička partija Srbije), Aleksandar Vulin, lider Pokreta socijalista, Žika Gojković (Pokret obnove Kraljevine Srbije), Miša Vacić (Srpska desnica), Vojislav Šešelj (Srpska radikalna stranka), Duško Vujošević (Socijaldemokratska stranka), Mlađan Đorđević (Pokret oslobođenje), Nenad Čanak (Liga socijaldemokrata Vojvodine) i Vladimir Gajić (Narodna stranka).
Iz vladajuće stranke kao napadači su se pokazali i Goran Vesić, Milenko Jovanov, Zdravko Mladenović, Tomislav Momirović i Aleksandra Tomić.
Aleksandar Vučić, predsednik Srbije i vladajućeg SNS-a, 16 puta je od aprila do jula napao kritičke medije i novinare.
Njegovi napadi najčešće počinju ciničnim obraćanjem, kritikom medija ili omalovažavanjem novinarki i novinara, nakon čega sledi pohvala na sopstveni račun, na račun stranke ili na račun države (koje on vodi).
Samo jednom manje od Vučića – ukupno 15 puta – medije je prozivao visoki funkcioner SNS-a, član Visokog saveta sudstva i Državnog veća tužilaca, advokat Predraga Koluvije i Dijane Hrkalović, šef skupštinske delegacije u Parlamentarnoj skupštini NATO, podkaster portala Objektiv i dežurni napadač na kritičke novinare – Vladimir Đukanović.
Đukanović je dnevni list Danas nazvao „dokazom najgore i najprimitivnije propagande i apsolutnog odsustva profesionalizma”.
„Mržnja prema Srbiji”, „tajkunski mediji” – opet i opet…
Retoriku, inače tipičnu i za tabloide, kojom se kritički mediji predstavljaju kao oni koji rade protiv Srbije, Ana Brnabić primenila je rekavši da „deo medija u Srbiji ima neverovatnu želju da prenese svakog i svašta ukoliko ima da kaže nešto protiv Republike Srbije ili Srba na Kosovu i Metohiji”.
Toj retorici pridružio se i Vučić izjavom da „umire od sreće” kada „ga napadaju hrvatski mediji ili N1”, jer „onda zna da je uradio nešto dobro za svoju zemlju i svoj narod”.
„Tajkunski medij Nova S u svojoj bezumnosti ne preza da otvoreno pokazuje mržnju prema Srbiji i predsedniku Srbije Aleksandru Vučiću”, smatra član SNS-a Nebojša Bakarec.
Ovakav odnos prema kritičkim medijima član SNS-a Lav Pajkić ilustrovao je objavom na Instagramu, kojom je uporedio Danas, Novu i N1 sa vođama ustaških logora u Jasenovcu.
Nivo dalje otišao je Vojislav Šešelj, koji je u jutarnjem programu nacionalne TV Pink predstavio knjige u kojima brutalno vređa i etiketira kao izdajnike novinarku Danasa Snežanu Čongradin i novinara Milojka Pantića.
Kao i tabloidi, i političari vole da istaknu da kritički mediji vode kampanje protiv Vučića i/ili njegove porodice. Gradonačelnik Beograda Aleksandar Šapić nazvao je to „medijskim klanjem”.
Upravo te „kampanje” koje spominju, razlog su zašto članovi SNS-a ne govore za pojedine medije.
Aleksandar Vučić je istakao da „neko ko je odlučio da bude popularan” ide u te medije, „neko drugi misli da je to greška”, ali da im on ne daje izjave jer bi time „gazio sopstvenu decu koja su bila meta njihovih laži i neistina i brutalne kampanje” protiv njegove porodice.
Monitoring tabloida pokazao je kako sve nazivaju kritičke medije, a tome doprinose i sami političari. Recimo, Sandra Božić (SNS) nazvala je medije Junajted grupe „Šolakovom centrifugom”, a Ana Brnabić se drži poznate konstrukcije – „tajkunski mediji”.
Celu analizu možete pročitati OVDE.
