Na današnji dan, 12. oktobra 1865. godine u Loznici, rođen je Jovan Cvijić, uvaženi srpski geograf, predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta.
Jovan Cvijić je bio jedan od najistaknutijih i najsvestranijih srpskih naučnika, svakako najpopularniji naučnik svoga doba na Balkanu i istovremeno, jedan od najpoznatijih geografa na svetu.
Bio je osnivač Srpskog geografskog društva, predsednik Srpske kraljevske akademije (sada Srpska akademija nauka i umetnosti), profesor i rektor Beogradskog univerziteta, počasni doktor Univerziteta Sorbone i Karlovog univerziteta u Pragu.
Prilikom osnivanja Beogradskog univerziteta 1905, bio je među prvih osam redovnih profesora koji su zatim birali ceo ostali nastavni kadar.
Osim geografijom kao primarnom oblašću izučavanja, bavio se i geologijom – geomorfologijom, tektonikom, paleogeografijom, neotektonikom – ali i etnografijom, antropologijom i istorijom.
Ostao je upamćen kao utemeljivač geografije u Srbiji. Čitav život posvetio je proučavanju Srbije i Balkanskog poluostrva, putujući skoro svake godine po Balkanu.
Jovan Cvijić je rođen 12. oktobra 1865. godine u Loznici. Po završetku gimnazije, želeo je da studira medicinu u inostranstvu, međutim loznička opština nije mogla da stipendira njegovo školovanje.
Zbog toga je odlučio da upiše Prirodno-matematički odsek Velike škole u Beogradu, a odmah zatim i studije fizičke geografije i geologije na Bečkom univerzitetu, kao državni pitomac, gde je već 1893. godine doktorirao sa tezom „Das Karstphänomen“.
Osnovao je Geografski zavod Filozofskog fakulteta 1893. godine i bio njegov upravnik od osnivanja do 1927. godine. Zajedno sa grupom geografa i prirodnjaka, osnovao je Srpsko geografsko društvo 1910. godine u Beogradu. Bio je predsednik ovog društva od osnivanja do svoje smrti. Bio je dva puta rektor Beogradskog univerziteta 1906/07 i 1919/20 godine.
Postao je naučnik svetskog glasa i dobio je mnoga priznanja. Dopisni član Srpske kraljevske akademije postao je 1896. godine, a redovni član 1899. godine. Postavljen je ukazom za predsednika Srpske kraljevske akademije, 12. aprila 1921. godine. Na ovom položaju bio je do svoje smrti 1927. godine.
Osim toga bio je dopisni član Akademije nauka SSSR, Jugoslovenske akademije nauka i umetnosti, Učenog društva Parnasos iz Atine, počasni doktor Sorbone i Češkog univerziteta u Pragu. Bio je počasni član mnogih geografskih, etnografskih, prirodnjačkih i drugih društava širom sveta (Petrograd, Budimpešta, Bukurešt, …).
Dobitnik je Zlatne medalje Kraljevskog geografskog društva u Londonu, Zlatne medalje Conrad Brun i Srebrne medalje Eugen Potron Geografskog društva u Parizu, kao i Medalje Gauthiot Društva za ekonomsku geografiju u Parizu, i mnogih drugih priznanja.
„Mi nesrazmerno više govorimo, nego što radimo. Mnogi imaju tu osobinu da misle da su uradili, kad su govorili. Dalje, mahom više polažu na pravo da govore no na pravo da rade. Ja sam često pravio opservaciju, da je mnogim našim ljudima glavno da se izgovore, a posebno da nekoga predstave u rđavoj svetlosti.“
Foto biografije.org
